otoczeni|e

Ⅰ sv ⇒ otoczyć Ⅱ n sgt 1. (okolica) surroundings, precincts

- mieszkali w malowniczym otoczeniu they lived in picturesque surroundings

- otoczenie szkoły/kościoła the school/church precincts

2. (środowisko) environment, neighbourhood GB, neighborhood US

- babcia skarży się na obojętność otoczenia grandma complains about the indifference of the people around her

- za bardzo się przejmujesz opinią otoczenia you worry too much about public opinion

- politycy z najbliższego otoczenia premiera politicians from the prime minister’s closest circle

- w otoczeniu kogoś/czegoś surrounded by sb/sth